Juni 2015
In het eerste gedeelte van de video aandacht voor Peter Jansen en vanaf 4 minuten en 15 seconden voor Wout Koppers.
Bekijk eventueel ook een korte video op de website van KANIZSA TV.
Vernissage woensdag 20 mei om 17.00 uur.
In de regionale bibliotheek van Nagykanizsa, Hongarije, is van 20 mei tot 4 juni werk van Peter Jansen en Wout Koppers te zien. Het druk bezocht cultureel centrum met ca 500 bezoekers per dag, biedt ook een plek van rust, waar je de tijd kunt nemen om te beschouwen, want …”als je langer kijkt, zie je meer…”.
Zowel het werk van Peter als van Wout ademt liefde voor het vak en aandacht voor de materie. De uitwerking is heel verschillend, de hantering van materialen en gereedschappen laat een benadering zien die gaat van fijn en klein tot expressief en groot. Ze gaan hier de uitdaging aan om samen een tentoonstelling neer te zetten waarin hun zoektocht naar de werking van licht, vorm en ruimte getoond wordt.
Aurora 160 cm.
[ezcol_1half]
Chinees beeld, o/d.
[/ezcol_1half] [ezcol_1half_end]
Annunciatie 29 cm.
[/ezcol_1half_end]
Bibliotheek:
Halis István Városi Könyvtár
Kálvin tér 5
8800 Nagykanizsa
Openingstijden
Hétfő/Maandag: 13.00 – 18.30 uur
Kedd/Dinsdag: 9.00 – 16.00 uur
Szerda/Woensdag: 13.00 – 18.30 uur
Csütörtök/Donderdag: 9.00 – 18.30 uur
Péntek/Vrijdag: 13.00 – 18.30 uur
Szombat/Zaterdag: 9.00 – 13.00 uur
Peter Jansen (1953, Nederland) is autodidact fijnschilder. Zijn werk ademt stilte en rust. Op subtiele wijze speelt het licht in zijn onderwerpen een bepalende rol, vooral in zijn stillevens en dierenportretten. Op een klassieke manier brengt hij met fijne penselen zijn onderwerpen op het doek. Het formaat van zijn werken is groot, en dan verwacht je niet de minutieuze aandacht voor het detail.
Wout Koppers (1950, Nederland) presenteert een verscheidenheid aan onderwerpen en daarmee verwant een grote variatie aan afmetingen, van heel intiem klein tot groot. Hij onderzoekt de mogelijkheden van materiaal, vorm en ruimtelijkheid. Hij werkt voornamelijk in hout, verder in klei, steensoorten zoals serpentijn, albast en speksteen, en in brons.
Maart 2015
Vanaf 20 mei tot 4 juni 2015 exposeer ik in de bibliotheek van Nagykanizsa.
Vernissage op woensdag 20 mei om 17.00 uur.
Adres
Halis István Városi Könyvtár
Kálvin tér 5
8800 Nagykanizsa
Openingstijden
Hétfő/Maandag: 13.00 – 18.30 uur
Kedd/Dinsdag: 9.00 – 16.00 uur
Szerda/Woensdag: 13.00 – 18.30 uur
Csütörtök/Donderdag: 9.00 – 18.30 uur
Péntek/Vrijdag: 13.00 – 18.30 uur
Szombat/Zaterdag: 9.00 – 13.00 uur
Februari 2015
Is dat even schrikken, ik wist dat ik al een tijd niets had geschreven, maar dat er sinds 6 november geen blogs meer zijn verschenen is niet zo mooi. Het kost tijd om een blog te schrijven, en tijd, ach ik heb zoveel tijd, maar ik doe ook zoveel.
Intussen heb ik wel weer een beeld af.
Drie gratiën.
Al eerder, in mijn blog van 24 maart 2014, schreef ik over dit onderwerp.
Nu is mijn nieuwe beeld af en heeft een plaats in de galerie gekregen. Ik kan er met plezier naar kijken, dit is nu weer zo’n beeld waarbij je gewoon met je ogen én met je handen mag kijken.
Het begint met wat krijtstrepen, ik werk in de techniek van ‘Taille directe’, dat wil zeggen, de beitel en de guts erin en al werkend, denkend en kijkend vormgeven. Op gezette tijden letterlijk en figuurlijk een stapje terug doen en van verschillende invalshoeken naar het object kijken, naar de lijn, de spanning, de vormrijm, de huid…
Drie ongeveer even lange licht gebogen stokken. Ok, drie is gelukt, nu nog die gratie. Misschien is de welving een verwijzing naar een borst, gracieus? Ik laat het verder aan de verbeelding van mijn lezers over om dit af te lezen aan deze objecten. Je mag komen kijken, het staat in de galerie.
Februari 2015
Er staat een nieuw beeld in mijn galerie, het is gemaakt uit hout van de blauwe pruimenboom (Prunus subgenus Prunus), lengte is 2,75 mtr en de doorsnee 15 cm.
Deze dode vruchtboom is omgehakt in 2012, heeft daarna een jaar gedroogd en moest natuurlijk een bijzonder beeld worden, want een vruchtboom omhakken heeft gevolgen, zie mijn blog van 2 november 2013 waarin ik verwijs naar een artikel van wikipedia.
Gezien de vorm moest het een uitgestrekte figuur worden en in de totaalopzet zag ik iets van een reikende hand, en ja hoor het onderwerp dient zich aan, ik maak Aurora, de godin van de dageraad, zij reikt naar de ochtendzon.
In de romeinse mythologie is zij de godin die de komst van de zon aankondigt, haar broer. Interessant is de volgende link waarin een deel van het verhaal van Aurora meespeelt in het sprookje van Doornroosje (1).
Nu het maken. Heel veel werkruimte in het hout is er niet en er valt ook nog hier en daar wat hout weg omdat ik de rotte plekken moet wegsteken. De plek linksonder op de foto wordt een groot gat in het geheel, en daar blijft het niet bij. Dit stuk hout is weerbarstiger dan ik dacht en ik moet veel oplossingen verzinnen voor steeds weer nieuwe verrassende wendingen.
Het was oorspronkelijk de bedoeling dat het in de tuin zou komen te staan, maar voorlopig staat het in mijn galerie. Ik denk dat het beeld te kwetsbaar is om het langdurig buiten te plaatsen.
(1) Doornroosje is een sprookje dat voor het eerst gepubliceerd is in Italië door Giambattista Basile in 1634 met de titel Sole, Luna e Talia.